لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (تصوف ) کسی که شطحیات می گوید.
پیشنهاد کاربران
شطاح ، shataah , کسی که شطح می گوید ، در عامه مردم بد زبانی وهتاکی وبی ملاحظه گی در گفتار است. و زهاد این کلمه را برای اهل طریقت وتصوف بکار می برند چون گفتار این قوم به مذاق آن قوم خوش نیاید واین از ان
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
جهت است که غیر شریعت گویند چنانکه غیر شرعی بنظر می رسد وگاه هم هست ، خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم ، شطح وطامات به بازار خرافات بریم ، حافظ