ششی ماعیبرع

شِشی ماعیبرع فرعونی در دودمان پانزدهم مصر باستان است که در دوره پر تنش دوم میانی فرمانروایی می کرد. معنای نام تاجی او ماعیبرع، «بینش، قلب رع است» می باشد.
با آنکه او اغلب به عنوان بنیان گذار دودمان پانزدهم شناخته می شود، این نظریه می تواند نادرست باشد چرا که دو شاه هیکسوس آغازین این دودمان سکیرهار و خیان از لقب هکا - خواست ( هِ خَ سِ ) برای نامیدن خود بهره می گرفتند. خیان تنها پس از نیمهٔ فرمانرواییش نام نخست برای خود گزید؛ کاری که توسط جانشینش آپوفیس نیز دنبال شد. این در حالی است که در مهرهای ششی نام او همواره به همراه نام نخست به کار می رفته. مصرشناس دانمارکی کیم ریهولت بر این باور است که ششی می بایست شاهی از فرمانروایان آسیایی دودمان چهاردهم بوده باشد.
بخشی از پاپیروس تورین که به شاهان این دوره می پردازد به سختی آسیب دیده و جایگاه دقیق ششی و طول فرمانروایی او نامشخص است.