ششک

لغت نامه دهخدا

ششک. [ ش ُ ] ( اِ ) چرک چشم. ( ناظم الاطباء ). ظاهراً دگرگون شده ژنک باشد.

ششک. [ ش ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان درکاسعیده ، بخش چهار دانگه شهرستان ساری. سکنه آن 220 تن و آب آن از چشمه و زارمرود است. محصول آنجا غلات و برنج و ارزن و صنایع دستی زنان کرباس و شال بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

گویش مازنی

/sheshek/ & گوسفند ماده ی شش ماهه

پیشنهاد کاربران

بپرس