ششت

لغت نامه دهخدا

ششت. [ ش ُ ] ( ص ) پست و دون و فرومایه و پلید. || ناگوار. || کریه و زشت. || رسوا. || قبیح و بد. ( ناظم الاطباء ).اما این معنی و معانی قبلی کلمه مخصوص این فرهنگ است و در فرهنگهای دیگر که در دسترس بود، دیده نشده.

فرهنگ فارسی

پست و دون و فرومایه و پلید یا کریه و زشت یا رسوا .

پیشنهاد کاربران

بپرس