شش دنب

لغت نامه دهخدا

شش دنب. [ ش َ / ش ِ دُمْب ْ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است مایل به زردی و بیخش مایل به سرخی ، بیمزه که کمی تندی دارد. ( یادداشت مؤلف ). گیاهی است که به زردی زند و ریشه اش به سرخی گراید. و بهترین نوع آن در دیرالغربا یافت شود. ( از تذکره داود ضریر انطاکی ). رجوع به شش ریث شود.

فرهنگ فارسی

گیاهی است مایل به زردی و بیخش مایل به سرخی بیمزده که کمی تندی دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس