شش خانه

لغت نامه دهخدا

شش خانه. [ ش َ / ش ِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) عمارتی که دارای شش درگاه باشد. ( ناظم الاطباء ). || خیمه گرد را گویندو آن را گنبدی نیز نامند. معرب آن شش خانج است. ( فرهنگ جهانگیری ) ( برهان ). رجوع به شش طاق و شش خان شود.
- شش خانه تفنگ ؛ تفنگ خان دار و شمخال. ( ناظم الاطباء ).
|| کنایه از عالم است :
مشتری بر طالع ایام تو موقوف کرد
هر سعادت کاندرین شش خانه اسطرلاب یافت.
سراج سکزی ( از آنندراج ).
|| ( اصطلاح موسیقی ) نوعی از ساز. ( ناظم الاطباء ). پرده. ( فرهنگ جهانگیری ).

فرهنگ فارسی

۱ - خیمه مدور چادر گرد . ۲ - پرده سرا پرده .

فرهنگ معین

( ~ . نِ ) (اِمر. ) ۱ - خیمه ، پرده . ۲ - خیمة مدور.

دانشنامه عمومی

شش خانه، روستایی در دهستان عشق آباد بخش مرکزی شهرستان مانه در استان خراسان شمالی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۸۳ نفر ( ۵۸ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس شش خانه
wiki: شش خانه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

alveolus (اسم)
حفرهء کوچک، شش خانه، حبابچه، حفرهء دندانی

فارسی به عربی

حویصلة

پیشنهاد کاربران

بپرس