شسیب

لغت نامه دهخدا

شسیب. [ ش َ ] ( ع ص ) کمانی که نه نو باشد و نه کهنه. رجوع به شسب شود. || ماده شتری که از کم شیری بچه اش مرده باشد. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس