شریو

دانشنامه آزاد فارسی

شِریو (shrew)
شِریو
پستانداری حشره خوار، از تیرۀ موش های پوزه دراز، راستۀ حشره خواران. در امریکا و اوراسیا یافت می شود. جانوری موش مانند است، اما بینی طویل و دندان هایی نوک تیز دارد. شدت سوخت وساز بالای آن باعث می شود که تقریباً به صورت دایم غذا بخورد. موش حشره خوار معمولی Sorex araneus حدود۷.۵ سانتی متر طول، و پوزه ای قابل ارتجاع و نوک تیز دارد که تعداد زیادی موهای سخت از نواحی خارجی تر آروارۀ پایین آن بیرون زده اند. موهای جانور خاکستری متمایل به قرمز در بالا، و در زیر خاکستری است. شریو غددی دارد که از آن ترشحاتی با بوی نامطبوع و نافذ ترشح می کند که مکانیسم دفاعی جانور است. از حشرات، کرم ها، و اغلب از اعضای گونۀ خودش، که پس از جنگ و ستیز مرده اند تغذیه می کند. شریو کوچک Sorex minutus حدود پنج سانتی متر طول دارد و خزش دارای خاصیت انعکاس نور است. موش کور آبی Neomys fodiens بیشتر از نرم تنان تغذیه می کند و آبزی است، هرچند تغییرات اندکی برای این زندگی پیدا کرده است. پاهایش حاشیه دار و دارای موهایی سخت است که به شناکردن جانور کمک می کند. از خانوادۀ حشره خورها نُه گونه متفاوت در ایران زندگی می کنند. این جانوران حیواناتی متجاوزند و به هر حیوان کوچک، حتی هم نوع خود، حمله می کنند. همیشه در حالت التهاب به سر می برند، اشتهای فراوان دارند و گاهی در روز تا دو برابر وزنشان حشره شکار می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس