[ویکی فقه] بَرَکات، نام چهار تن از شریفان مکه بود.
برکات اول، برکات بن حسن بن عَجْلان ، از هفتمین نسلِ قَتاده بن ادریس ، پایه گذار آخرین سلسله شریفان . هنوز کودک بود که پدرش (حک :۸۰۹ـ۸۲۱) او را در حکمرانی، که چند تن از عموزادگان بر سر آن منازعه داشتند، شریک خود کرد. در ۸۲۱، پدر به سبب کهولت از کار کناره گرفت، هر چند تا ۸۲۹ حیات داشت. بَرْسْبای، یکی از ممالیک مصر که زمام امور مکه را به دست گرفته بود، برکات را در این سمت ابقا کرد و او، با وجود مخالفت برادران، تا ۸۴۵ حکمرانی کرد؛ سپس دیگر اعضای خاندان او را از حکومت برکنار کردند. اما در سال های آخر عمر خود دوباره قدرت را به دست گرفت (۸۵۱ـ۸۵۹). در دوران حکمرانی برکات، چَقْمَق سلطان مصر، «ناظر» ی بر حرمین شریفین گماشت و پادگانی مرکب از پنجاه سوار در مکّه مستقر کرد. در این روزگار، همزمان با افزایش تسلط مصریان بر دریای سرخ ، تجارتِ هندیان رونق گرفت و بر عده حاجیانِ هندی نیز افزوده شد. برکات در ۸۵۱ به قاهره سفر کرد. جانشین او فرزندش، محمد، بود (حک :۸۵۹ـ۹۰۳).
برکات اول، برکات بن حسن بن عَجْلان ، از هفتمین نسلِ قَتاده بن ادریس ، پایه گذار آخرین سلسله شریفان . هنوز کودک بود که پدرش (حک :۸۰۹ـ۸۲۱) او را در حکمرانی، که چند تن از عموزادگان بر سر آن منازعه داشتند، شریک خود کرد. در ۸۲۱، پدر به سبب کهولت از کار کناره گرفت، هر چند تا ۸۲۹ حیات داشت. بَرْسْبای، یکی از ممالیک مصر که زمام امور مکه را به دست گرفته بود، برکات را در این سمت ابقا کرد و او، با وجود مخالفت برادران، تا ۸۴۵ حکمرانی کرد؛ سپس دیگر اعضای خاندان او را از حکومت برکنار کردند. اما در سال های آخر عمر خود دوباره قدرت را به دست گرفت (۸۵۱ـ۸۵۹). در دوران حکمرانی برکات، چَقْمَق سلطان مصر، «ناظر» ی بر حرمین شریفین گماشت و پادگانی مرکب از پنجاه سوار در مکّه مستقر کرد. در این روزگار، همزمان با افزایش تسلط مصریان بر دریای سرخ ، تجارتِ هندیان رونق گرفت و بر عده حاجیانِ هندی نیز افزوده شد. برکات در ۸۵۱ به قاهره سفر کرد. جانشین او فرزندش، محمد، بود (حک :۸۵۹ـ۹۰۳).