شریعتمداری، جعفر (سبزوار ۱۳۰۲ش)
(نام مستعار: درویش) داستان نویس ایرانی. در آغاز تحت تأثیر علی دشتی و نویسندگان روانکاو اروپایی بود و روابط نابهنجار جنسی را درونمایۀ داستان های خود قرار داد به طوری که آثارش بیشتر از مضامین روانی برخوردار بود. سپس به موضوع های سوررئالیستی، با مضمون پوچی جهان، روی آورد. اوج این گرایش در مجموعۀ هفت خوان، حاوی شکل یافته ترین داستان های نویسنده دیده می شود. از آثار اوست: سفارت عُظمی (۱۳۲۵ش)؛ مکتب (۱۳۲۷ش)؛ کتاب (۱۳۲۹ش)؛ باغ (۱۳۳۱ش)؛ لوحه (۱۳۳۳ش)؛ جاودانگی (۱۳۳۷ش).
(نام مستعار: درویش) داستان نویس ایرانی. در آغاز تحت تأثیر علی دشتی و نویسندگان روانکاو اروپایی بود و روابط نابهنجار جنسی را درونمایۀ داستان های خود قرار داد به طوری که آثارش بیشتر از مضامین روانی برخوردار بود. سپس به موضوع های سوررئالیستی، با مضمون پوچی جهان، روی آورد. اوج این گرایش در مجموعۀ هفت خوان، حاوی شکل یافته ترین داستان های نویسنده دیده می شود. از آثار اوست: سفارت عُظمی (۱۳۲۵ش)؛ مکتب (۱۳۲۷ش)؛ کتاب (۱۳۲۹ش)؛ باغ (۱۳۳۱ش)؛ لوحه (۱۳۳۳ش)؛ جاودانگی (۱۳۳۷ش).
wikijoo: شریعتمداری،_جعفر_(سبزوار_۱۳۰۲ش)