شریعت محمدجواد

[ویکی نور] «محمدجواد شریعت»، محقق و پژوهشگر ادبی در 15 دی ماه سال 1315 در شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش روحانی قریه طالخونچه بود، او نیز تا ششم ابتدایی در آن ده درس خواند و زیر نظر پدر مقدمات تحصیلات حوزوی را تمام کرد. پدرش از لحاظ علمی و روحی با او رابطه خوبی داشت و این رابطه هم تأثیر مهمی در راه و رسم زندگی او بازی کرد. به طوری که از همان ابتدا او به تشویق پدر موظف به حفظ متون بود و تمام الفیه ی ابن مالک و نصاب را به تشویق پدر حفظ کرده بود. تأثیر پدرش به عنوان نخستین معلم در زندگی محمدجواد بسیار آشکار بود و او خود معتقد است، پدرش بیشترین حق را به گردن او دارد. بعد از اتمام تحصیلات ابتدایی برای ادامه تحصیل در دوره دبیرستان به اصفهان آمد؛ ولی تعطیلات را به طالخونچه می رفت. در کلاس هشتم؛ یعنی کلاس دوم دبیرستان شعر می گفت و عاشقانه به ادبیات علاقه داشت. هفده ساله بود که پدرش از دنیا رفت. وقتی دبیرستان را تمام کرد، بی هیچ تردیدی در کنکور ادبیات شرکت کرد و توانست رتبه نخست را از آن خود کند. در دوره لیسانس زیر نظر اساتیدی چون مرحوم دکتر محمدمعین و مرحوم استاد بدیع الزمان فروزانفر به کسب علم پرداخت.
او خود معتقد است: «مرحوم معین استادی بود که من را با تحقیق و پژوهش آشنا کرد؛ البته همه دانشجویان آن روز به این موضوع اعتراف دارند. همان سال اولی که وارد دانشگاه شدم، ایشان همان روز اول درس به هر کسی یک رساله دادند که بنویسد و البته به من رساله ای درباره خواجه نظام الملک و منابعی هم معرفی کردند و من هم رساله ای در حدود 200 تا 300 صفحه نوشتم که اگر هم حالا بخواهم بنویسم، زیادتر از آن موقع نمی نویسم».
در سال 1335(ش) هنگامی که یک سال از دوره لیسانس را گذرانده بود، به عنوان آموزگار به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و دو سال در تهران به تدریس پرداخت. در سال 1337(ش) با اخذ لیسانس به اصفهان منتقل شد و در دبیرستان هراتی اصفهان به مدت 10 سال به تدریس پرداخت.
در سال 1339(ش) در آزمون دوره دکتری شرکت کرد و همان سال در رشته زبان و ادبیات فارسی با رتبه بالا پذیرفته شد. در سال 1347(ش) از رساله دکترای خود با موضوع «ترجمه تفسیر طبری» دفاع کرد. استاد راهنمای رساله او محمدتقی مدرس رضوی بود. شریعت در رساله دکترایش به بررسی و پژوهش از نظر لغات و دستور در ترجمه تفسیر طبری پرداخته و لغات را از جهت دستور زبان و فرهنگ مورد نقد قرار داده و این رساله را در 1000 صفحه آماده کرد و از این کتاب، در حدود یک میلیون فیش از جهات مختلف برداشته است. در سال 1347(ش) به عنوان استادیار وارد دانشگاه اصفهان شد و سپس با درجه استادی در همان دانشگاه با پرورش دانشجویان زیادی در سال 1360(ش) بازنشسته شد و مدتی نیز در دانشگاه صنایع دفاع مشغول به تدریس شد و از سال 1365(ش) از طرف دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد اصفهان دعوت به همکاری شد و این همکاری تاکنون نیز ادامه دارد. دکتر شریعت بعد از انتقال به دانشگاه اصفهان مشغول به تألیف دستور زبان فارسی شد و توانست «دستور زبان فارسی و انگلیسی تطبیقی» مختص به دانشجویان دانشگاه را تألیف کند.
همین طور که سال های تدریس او سپری می شد، با توجه به واحدهای درسی که به او ارائه شده بود، درصدد آن برآمد تا با مطالب نو و تازه کتاب هایی را جهت آشنایی و آسان فهمی دانشجویان تألیف کند که از جمله این آثار می توان به کتاب «آیین نگارش» اشاره کرد.