شریعت سَنگلَجی، محمّدحسن (۱۲۶۹ـ۱۳۲۲ش)
عالم دینی نوگرای ایرانی. پدرش شیخ حسن و پسرعموی شیخ فضل الله نوری بود. در محضر پدر، مقدمات علوم دینی را فراگرفت. درس هایش را در مدرسۀ میرزا زکی پی گرفت. در تهران نزد استادانی چون شیخ عبدالنبی نوری، میرزا حسن کرمانشاهی، میرزا هاشم اشکوری، شیخ علی نوری، شیخ فضل الله نوری و در نجف نزد آقا ضیاء عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی به فراگیری فقه، حکمت، فلسفه و عرفان پرداخت و پس از بازگشت از نجف (۱۲۹۹ش) به وعظ و تبلیغ پرداخت. وی ازجمله کسانی است که در دورۀ رضاشاه به رغم ممنوعیت تبلیغات دینی آزادانه به تبلیغ می پرداخت. از شخصیت های جنجالی به شمار می آید و آرای او را متأثر از سَلَفیه دانسته اند. در تهران دارالتبلیغی به نام «رواق قرآن» تأسیس کرد که در آن به نشر عقاید خود می پرداخت. کلید فهم قرآن یگانه اثر قرآنی او، و اسلام و رجعت اثر جنجال برانگیز معروف اوست که در آن به انکار رجعت پرداخته و به شدّت مورد انتقاد علما واقع شده است. وی پاره ای شعایر و عقاید منتسب به شیعه را مورد تردید و انکار قرار داده است. وی تلاش فراوانی در جهت همه فهم کردن قرآن کرد و کار بر روی قرآن و توجه به آن را محور اصلی کار خود قرار داد. از دیگر آثارش: اسلام و موسیقی (۱۳۲۳ش)؛ رساله در حرمت ربا؛ توحید، عبادت یکتاپرستی (۱۳۲۰ش)؛ قانون رضا در اسلام؛ قانون گرایی اسلامی؛ قضا در اسلام؛ مقاصدالاصول؛ دلایل السّداد فی قواعدالفقه و الاجتهاد؛ محوالموهوم (۱۳۲۳)؛ براهین القرآن؛ البِدَع و الخرافات، به زبان عربی.
عالم دینی نوگرای ایرانی. پدرش شیخ حسن و پسرعموی شیخ فضل الله نوری بود. در محضر پدر، مقدمات علوم دینی را فراگرفت. درس هایش را در مدرسۀ میرزا زکی پی گرفت. در تهران نزد استادانی چون شیخ عبدالنبی نوری، میرزا حسن کرمانشاهی، میرزا هاشم اشکوری، شیخ علی نوری، شیخ فضل الله نوری و در نجف نزد آقا ضیاء عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی به فراگیری فقه، حکمت، فلسفه و عرفان پرداخت و پس از بازگشت از نجف (۱۲۹۹ش) به وعظ و تبلیغ پرداخت. وی ازجمله کسانی است که در دورۀ رضاشاه به رغم ممنوعیت تبلیغات دینی آزادانه به تبلیغ می پرداخت. از شخصیت های جنجالی به شمار می آید و آرای او را متأثر از سَلَفیه دانسته اند. در تهران دارالتبلیغی به نام «رواق قرآن» تأسیس کرد که در آن به نشر عقاید خود می پرداخت. کلید فهم قرآن یگانه اثر قرآنی او، و اسلام و رجعت اثر جنجال برانگیز معروف اوست که در آن به انکار رجعت پرداخته و به شدّت مورد انتقاد علما واقع شده است. وی پاره ای شعایر و عقاید منتسب به شیعه را مورد تردید و انکار قرار داده است. وی تلاش فراوانی در جهت همه فهم کردن قرآن کرد و کار بر روی قرآن و توجه به آن را محور اصلی کار خود قرار داد. از دیگر آثارش: اسلام و موسیقی (۱۳۲۳ش)؛ رساله در حرمت ربا؛ توحید، عبادت یکتاپرستی (۱۳۲۰ش)؛ قانون رضا در اسلام؛ قانون گرایی اسلامی؛ قضا در اسلام؛ مقاصدالاصول؛ دلایل السّداد فی قواعدالفقه و الاجتهاد؛ محوالموهوم (۱۳۲۳)؛ براهین القرآن؛ البِدَع و الخرافات، به زبان عربی.
wikijoo: شریعت_سنگلجی،_محمدحسن_(۱۲۶۹ـ۱۳۲۲ش)