شرکتهای عامل نفت ایران

پیشنهاد کاربران

شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ؛ شرکتی که امور اتوبوسرانی خطوط داخلی تهران و نیز اتوبوسرانی تهران با حومه از قبیل : تهران - کرج. تهران - شمیران. تهران - شهرری و. . . را به عهده دارد.
- شرکتهای عامل نفت ایران ؛ در تاریخ 7 آبان 1333 هَ. ش. مطابق اکتبر 1954 م. فرمان محمدرضاشاه برای اجرای قرارداد بین ایران و شرکت ملی نفت ایران از یک طرف و گروهی از شرکتهای نفت بین المللی ( معروف به کنسرسیوم ) از طرف دیگر صادر گردید. به موجب این قرارداد گروه شرکتهای نفتی مزبور اداره امور عملیات تولید و تصفیه نفت را در ناحیه مشخصی در جنوب ایران به مساحت تقریبی 100000 میل مربع موسوم به �حوزه قرارداد� عهده دار شد. گروه شرکتهای نفت بین المللی که یکی از طرفین قرارداد میباشند در حال حاضر عبارتند از: کمپانی فرانسزدپترول 6%، گالف اویل کورپوریشن 7%، باتافسا پترولیوم ماتسکاپای ان. وی ( رویال دج /شل گروپ ) 14%، سکونی موبیل اویل کمپانی اینکورپوریتد 7%، استاندارد اویل کمپانی آوکالیفرنیا 7% استاندارد اویل کمپانی ( نیوجرزی ) 7% تکزا کواینکور پوریتد 7% دی بریتیش پترولیوم کمپانی لیمیتد 40% دی آیریکون گروپ آو کمپانیزه 5% ( در سال 1334 هَ. ش. ملحق گردید ) ، جمع 100% شرکتهای عضو کنسرسیوم برای انجام عملیات مزبور در ایران دو شرکت عامل تشکیل دادند که طبق قوانین کشور هلند تأسیس و به ثبت رسیده و اداره مرکزی آنها در تهران میباشد. دو شرکت عامل مزبور عبارتند از: شرکت سهامی اکتشاف و تولید نفت ایران ، شرکت سهامی تصفیه نفت ایران ، بعلاوه شرکتهای نامبرده زیر نیز تشکیل گردید تا در اجرای قرارداد مساعدت نمایند: شرکت سهامداران نفت ایران با مسئولیت محدود - که در کشور انگلستان به ثبت رسیده و سهام شرکتهای عامل را در اختیار دارد. شرکت خدمات نفت ایران با مسئولیت محدود - که آن نیز در کشور انگلستان به ثبت رسیده و به درخواست شرکتهای عامل هرگونه وسایل و خدماتی که برای انجام دادن عملیات آنها ضروری باشد از منابع خارج از ایران فراهم می سازد، شرکتهای بازرگانی که وابسته به شرکتهای نفت بین المللی امضأکننده قرارداد می باشند. این شرکتها برای خرید و فروش مجدد در ایران و صدور نفت خام و گاز طبیعی تولیدی در حوزه قرارداد و فرآورده های حاصل از نفت خام تشکیل شده است. ( فرهنگ فارسی معین ) . مدت قرارداد از تاریخ اجرای آن ؛ یعنی آبان ماه 1333 هَ. ش. بیست و پنج سال می باشد، از آن پس تحت قیود و شرایطی در مورد هزینه های اکتشاف اعضای کنسرسیوم می توانند سه بار و هر بار به مدت پنج سال قرارداد را تمدید نمایند و حوزه قرارداد در موقع هریک از تمدیدهای فوق الذکر به هشتاد درصد وسعت قبلی آن محدود می گردد. شرکتهای بازرگانی پس از کسر کردن هزینه استخراج از �بهای اعلان شده ٔ� نفت خام ، تفاوت را بالمناصفه با دولت ایران تقسیم می نمایند. این وجوه به دو نحو پرداخت می گردد: 1 - قسمتی به صورت �پرداخت مشخص � به شرکت ملی نفت ایران. 2 - قسمتی دیگر به صورت مالیات بر درآمد که پس از کسر �پرداخت مشخص � به خزانه داری تأدیه می شود. منظور از پرداخت مشخص همانطور که در ماده 22 قرارداد تصریح گردیده است 12/5% مجموع نفت خامی است که در ایران تولید می گردد که به انتخاب شرکت ملی نفت خام و یا معادل آن به نرخ �بهای اعلان شده � قیمت آن در اختیار شرکت ملی نفت گذارده می شود. بهای اعلان شده چنانکه در قسمت �ن � ماده اول قرارداد تصریح شده عبارت از بهایی است که شرکتهای بازرگانی برای نفت خام �فوب � یعنی تحویل کشتی در بنادر ایران معین می کنند. هریک از شرکتهای بازرگانی ممکن است �بهای اعلان شده ٔ� علیحده ای داشته باشد که آن را جهت مشتریان خود اعلان می دارد. قرارداد مقرر می دارد که محصولات مورد احتیاج شرکت ملی نفت ایران جهت مصرف داخله ایران بوسیله شرکت عامل مربوط تحویل شرکت ملی گردد. ( کتاب داستان نفت صص 134 - 135 ) . رجوع به ترکیب شرکت نفت انگلیس و ایران و شرکت ملی نفت ایران شود.
...
[مشاهده متن کامل]