شرکت نظامی خصوصی

نیروهای مسلح خصوصی یا شرکت های نظامی خصوصی یا ارتش های شخصی یا شرکت های امنیتی قراردادی، نیروهای مسلحی هستند که از کنترل دولت خارج بوده و تحت مدیریت یا در اختیار شرکت های خصوصی هستند.
در بعضی از کشورها بخشی از پلیس و نیروهای مسلح ماهیت خصوصی و غیردولتی داشته یا در حال واگذاری به شرکت های خصوصی می باشند.
دولت انگلستان در برخی از مناطق تصمیم دارد نیروهای پلیس این کشور را در قالب شرکت های امنیتی خصوصی جای دهد از شرکت های مهم خصوصی این کشور دعوت کرده کنترل بسیاری از خدمات و فعالیت هایی را که قبلاً در اختیار پلیس این مناطق بود، به دست گیرند که این موضوع نگرانی های زیادی را دربارهٔ به خطر افتادن وضعیت امنیت انگلیس به وجود آورده است. [ ۱]
در بسیاری از کشورها بخش خصوصی می تواند با استفاده از قدرت اقتصادی و لابی گری تصمیمات دولتمردان و تصمیمات نظامی آن ها را در خدمت اهداف اقتصادی خود درآورند. در کشورهایی که نیروهای نظامی زیرمجموعه ای از بخش خصوصی هستند، وجود هرگونه ناامنی و جنگ برای این نیروها قراردادهای جدید و منافع مادی و اقتصادی در برخواهد داشت. در صورتی که صاحبان این شرکت ها در دولت یا وزارت دفاع دارای نفوذ یا مسئولیت باشند این امر می تواند حکومت را به سمت ملیتاریسم و جنگ طلبی بیشتر سوق دهد.
یکی از دلایلی که کشور ایالات متحده آمریکا بخاطر آن متهم به جنگ طلبی و جنگ افروزی می شود دخالت و نفوذ بخش خصوصی در امور نظامی است و برخی معتقدند یکی از اهداف جنگ هایی که بعد از یازدهم سپتامبر در عراق و افغانستان به وجود آمده و کشور آمریکا نیز در آن ها دخالت داشته است سود آوری و انعقاد قرارداد برای شرکت های ساختمانی از قبیل هالیبرتون، و شرکت های تولید تسلیحات مانند لاکهید مارتین و شرکت های خصوصی نظامی و امنیتی از جمله بلک واتر و … می باشد. به طوری که گفته می شود شرکت بلک واتر که در حال حاضر یکی از شرکت های خصوصی نظامی و امنیتی حاضر در عراق و افغانستان است به قدرتمندترین ارتش اجیر جهان و یکی بزرگ ترین برندگان جنگ آمریکا علیه تروریسم در دوران پس از یازده سپتامبر بدل شده است.