شرکت برق منطقه ای تهران، یکی از ۱۶ شرکت برق منطقه ای ایران است که همگی زیر مجموعه شرکت تخصصی توانیر ( شرکت سهامی مدیریت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران ) می باشند. مجموعه وظایف این شرکت، فعالیت هایی از سوی وزارت نیروی ایران به عنوان فعالیت های نظارتی و اعمال سیاست های اجرایی ابلاغ می شود و شامل برنامه ریزی، نظارت بر تولید، انتقال و توسعه تأسیسات می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
شرکت برق منطقه ای تهران به عنوان بزرگ ترین شرکت برق منطقه ای ایران شامل سه استان تهران، البرز و قم می باشد.
شرکت توزیع نیروی برق تهران و سایر استان های زیرمجموعه، مسئولیت دریافت انرژی الکتریکی در ولتاژ ۲۰ کیلوولت از پست های فوق توزیع و تبدیل آن به ولتاژ فشار ضعیف مصرف مشترکان را عهده دار می باشد.
۲۶۰ ایستگاه انتقال و فوق توزیع تحت سرپرستی و نظارت شرکت برق منطقه ای تهران می باشد؛ که از این تعداد بیش از ۲۱۰ ایستگاه آن، مربوط به فوق توزیع هستند که از اهمیت بالایی برخوردار می باشند.
شهر بزرگ تهران از حدود دو قرن پیش پایتخت بوده است و به سبب نقش و موقعیت اداری و جغرافیای برجسته اش اولین مولد برق در تهران به قدرت تقریبی ۳ کیلو وات حدود ۱۵۰ سال پیش در سال ۱۲۶۴ هجری شمسی درست سه سال بعد از مؤسسه برق تجاری توماس ادیسون که برای تأمین روشنایی بخشی از یکی از خیابان های شهر نیویورک ایجاد شده بود، به منظور تأمین روشنایی بخشی از کاخ ناصرالدین شاه قاجار، برای نخستین بار در این شهر مورد بهره برداری قرار گرفت. در این سال ها به تدریج با آگاهی یافتن و علاقه مند شدن بخش خصوصی به مزایای برق، رفته رفته شرکت های خصوصی برای تولید، توزیع و فروش برق ایجاد شدند. در همین دوران برخی از کارخانه های صنعتی جدیدالتأسیس هم دارای مولد برق اختصاصی شدند.
در سال ۱۳۱۰ برای نخستین بار، شبانه روزی کردن برق در تهران در میان دولت مردان آن زمان مطرح گردیده و اقدامات اولیه برای تحقق آن صورت گرفت تا آنکه بعد از گذشت ۶ سال بالاخره در تاریخ 1316/6/25 یک نیروگاه بخاری ساخت کارخانه اشکودا از چکسلواکی با ۴ واحد ۱۶۰۰ مگاواتی جمعاً به قدرت ۶۴۰۰ کیلو وات در محل کنونی شرکت برق منطقه ای تهران واقع در میدان شهدا نصب گردیده و زیر نظر شهرداری تهران بهره برداری از آن آغاز گردید.
به علت افزایش تقاضا، کمبود برق در تهران روز به روز بیشتر احساس می شد اما در طی سال های جنگ جهانی دوم به سبب اشغال ایران از سوی متفقین و آشفتگی اوضاع سیاسی داخلی و عدم امکان ساخت تجهیزات نیروگاهی در داخل ایران و مشکلات حمل قطعات نیروگاه ها از خارج ایران، امیدی به نصب نیروگاه های جدید وجود نداشت تا آنکه پس از پایان جنگ و پیش از خروج متفقین از ایران ۴ دستگاه مولد ۲۰۰۰ کیلو واتی جمعاً به ظرفیت ۸۰۰۰ کیلو وات ساخت کارخانه ( وستینگهاوس ) از ارتش آمریکا خریداری گردید و در ضلع شمالی مولدهای اشکودا نصب شد و بهره برداری از آنها در مهرماه سال ۱۳۲۷ آغاز گردید. احداث این نیروگاه ها و حتی استفاده از برق مازاد کارخانه های دولتی از جمله سیمان، سیلو، دخانیات، سلطنت آباد و راه آهن نیز تکافوی پاسخگویی به نیازهای برق تهران را نمی کرد. چنان که در زمستان سال ۱۳۲۸ کمبود نیروی برق در تهران به طور کامل محسوس شد و به همین خاطر پس از مطالعات و بررسی های به عمل آمده مسؤولان ذی ربط در طی سال های ۱۳۳۲ و ۱۳۳۳ اقدام به خرید ۳ دستگاه مولد دیزلی هر یک به قدرت ۱۳۰۰ کیلو وات و در مجموع به قدرت ۳۹۰۰ کیلو وات، از کارخانه ( نردبرگ ) آمریکا نمودند. این مولدها هم در ضلع شمال غربی مولدهای اشکودا نصب شده و در طی سال های ۱۳۳۴ و ۱۳۳۵ مورد بهره برداری قرار گرفتند.
... [مشاهده متن کامل]
شرکت برق منطقه ای تهران به عنوان بزرگ ترین شرکت برق منطقه ای ایران شامل سه استان تهران، البرز و قم می باشد.
شرکت توزیع نیروی برق تهران و سایر استان های زیرمجموعه، مسئولیت دریافت انرژی الکتریکی در ولتاژ ۲۰ کیلوولت از پست های فوق توزیع و تبدیل آن به ولتاژ فشار ضعیف مصرف مشترکان را عهده دار می باشد.
۲۶۰ ایستگاه انتقال و فوق توزیع تحت سرپرستی و نظارت شرکت برق منطقه ای تهران می باشد؛ که از این تعداد بیش از ۲۱۰ ایستگاه آن، مربوط به فوق توزیع هستند که از اهمیت بالایی برخوردار می باشند.
شهر بزرگ تهران از حدود دو قرن پیش پایتخت بوده است و به سبب نقش و موقعیت اداری و جغرافیای برجسته اش اولین مولد برق در تهران به قدرت تقریبی ۳ کیلو وات حدود ۱۵۰ سال پیش در سال ۱۲۶۴ هجری شمسی درست سه سال بعد از مؤسسه برق تجاری توماس ادیسون که برای تأمین روشنایی بخشی از یکی از خیابان های شهر نیویورک ایجاد شده بود، به منظور تأمین روشنایی بخشی از کاخ ناصرالدین شاه قاجار، برای نخستین بار در این شهر مورد بهره برداری قرار گرفت. در این سال ها به تدریج با آگاهی یافتن و علاقه مند شدن بخش خصوصی به مزایای برق، رفته رفته شرکت های خصوصی برای تولید، توزیع و فروش برق ایجاد شدند. در همین دوران برخی از کارخانه های صنعتی جدیدالتأسیس هم دارای مولد برق اختصاصی شدند.
در سال ۱۳۱۰ برای نخستین بار، شبانه روزی کردن برق در تهران در میان دولت مردان آن زمان مطرح گردیده و اقدامات اولیه برای تحقق آن صورت گرفت تا آنکه بعد از گذشت ۶ سال بالاخره در تاریخ 1316/6/25 یک نیروگاه بخاری ساخت کارخانه اشکودا از چکسلواکی با ۴ واحد ۱۶۰۰ مگاواتی جمعاً به قدرت ۶۴۰۰ کیلو وات در محل کنونی شرکت برق منطقه ای تهران واقع در میدان شهدا نصب گردیده و زیر نظر شهرداری تهران بهره برداری از آن آغاز گردید.
به علت افزایش تقاضا، کمبود برق در تهران روز به روز بیشتر احساس می شد اما در طی سال های جنگ جهانی دوم به سبب اشغال ایران از سوی متفقین و آشفتگی اوضاع سیاسی داخلی و عدم امکان ساخت تجهیزات نیروگاهی در داخل ایران و مشکلات حمل قطعات نیروگاه ها از خارج ایران، امیدی به نصب نیروگاه های جدید وجود نداشت تا آنکه پس از پایان جنگ و پیش از خروج متفقین از ایران ۴ دستگاه مولد ۲۰۰۰ کیلو واتی جمعاً به ظرفیت ۸۰۰۰ کیلو وات ساخت کارخانه ( وستینگهاوس ) از ارتش آمریکا خریداری گردید و در ضلع شمالی مولدهای اشکودا نصب شد و بهره برداری از آنها در مهرماه سال ۱۳۲۷ آغاز گردید. احداث این نیروگاه ها و حتی استفاده از برق مازاد کارخانه های دولتی از جمله سیمان، سیلو، دخانیات، سلطنت آباد و راه آهن نیز تکافوی پاسخگویی به نیازهای برق تهران را نمی کرد. چنان که در زمستان سال ۱۳۲۸ کمبود نیروی برق در تهران به طور کامل محسوس شد و به همین خاطر پس از مطالعات و بررسی های به عمل آمده مسؤولان ذی ربط در طی سال های ۱۳۳۲ و ۱۳۳۳ اقدام به خرید ۳ دستگاه مولد دیزلی هر یک به قدرت ۱۳۰۰ کیلو وات و در مجموع به قدرت ۳۹۰۰ کیلو وات، از کارخانه ( نردبرگ ) آمریکا نمودند. این مولدها هم در ضلع شمال غربی مولدهای اشکودا نصب شده و در طی سال های ۱۳۳۴ و ۱۳۳۵ مورد بهره برداری قرار گرفتند.
