شروا

لغت نامه دهخدا

شروا.[ ش َرْ ] ( اِ ) دروغ. || بهتان. || گفتار بیهوده و بی معنی و باطل. ( ناظم الاطباء ).

دروغ یا بهتان یا گفتار بیهوده و بی معنی و باطل .

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شری (۲۵ بار)

wikialkb: شَرَوْا

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید