شرفیاب. [ ش َ رَف ْ ] ( نف مرکب )سرافرازشده و صاحب قدر و مرتبه گشته و مشرف. ( ناظم الاطباء ). کسی که به شرف و افتخاری نایل آید. شرف یافته. که شرف یابد. || آنکه به خدمت بزرگی می رسد. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرفیابی شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - کسی که بشرف و افتخاری نایل آید . ۲ - آن که به خدمت بزرگی می رسد .
فرهنگ معین
(شَ رَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) ۱ - کسی که به شرف و افتخاری نایل آید. ۲ - آن که به فرصت بزرگی می رسد.
فرهنگ عمید
شرف یابنده، شرف یافته، ویژگی کسی که به حضور شخص بزرگی می رسد.
