شرفخانه
/SarafxAne/
لغت نامه دهخدا
شرفخانه. [ ش َ رَ ن َ / ن ِ ] ( اِخ ) قصبه مرکز دهستان شرفخانه بخش شبستر شهرستان تبریز. واقع در 18 کیلومتری باختری بخش است. سکنه آن 1436 تن و آب آن از چشمه و رودخانه های محلی تأمین می شود. محصول عمده آنجا غلات و حبوب و بادام و زردآلو است. این قصبه در ساحل خاوری دریاچه رضائیه واقع و دارای اسکله برای راه آهن و کشتی رانی و مدرسه و شعبه پست و تلگراف و ژاندارمری و مرکز بهداشت می باشد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شرفخانه یا بندر شرفخانه یکی از بندرهای دریاچهٔ ارومیه است. این بندر از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر استان آذربایجان شرقی است و فاصلهٔ آن از شهر شبستر ۲۰ کیلومتر و از تبریز حدود ۹۰ کیلومتر است. این بندر در مسیر قطار تبریز - دیزج خلیل - بندر شرفخانه - سلماس قرار دارد.
از آثار تاریخی این بندر می توان به اسکلهٔ تال اشاره کرد. این اسکله با قدمت یکصد سال اکنون در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. [ ۱]
از توابع شهرستان شبستر در جوار دریاچه ارومیه و رشته کوه میشو واقع است و تحت تأثیر این ارتفاعات، اقلیم آن نسبت به اطراف به دلیل رطوبت حاصل از تبخیر دریا معتدل تر است؛ و از نظر کشاورزی نیز حائز اهمیت است. بندر شرفخانه در حدود ۴۰۰۰ نفر[ نیازمند منبع] جمعیت دارد.
فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۴ در مورد بندر شرفخانه می نویسد:[ ۲]
بندر شرفخانه شهرستان تبریز واقع در ۱۸ کیلومتری باختری بخش مرکزی شبستر است؛ این شهر در ساحل خاوری دریاچهٔ ارومیه می باشد و سکنهٔ آن حدود ۶۰۰۰ نفر می باشد. عمده فعالیت مردم این شهر، امور کشاورزی می باشد و محصولات کشاورزی آن محل غلات، حبوبات، بادام، زردآلو، آلبالو، گیلاس، گلابی، آلوچه و سیب است.
در برخی متون و نسخ قدیمی راجع به این شهر، چنین آمده است:
بندر شرفخانه در شمال غرب منطقهٔ گونی در جنوب رشته کوه های میشو با آب وهوایی معتدل در کنار دریاچهٔ رضائیه واقع می باشد؛ اهالی آن حدود ۱۲۰۰ تن می باشند که پیشهْ عموم مردم قریه به کار کشت و دامپروری مشغولند. در ساحل آنجا اسکله ای می باشد و راه ارتباطی آذربایجان به صورت دریایی به دلیل وجود ادارهٔ کشتی رانی میسر می باشد و راه آهن بین المللی از این محل به پل قطور و از محل به ترکیه می گذرد. در آن شهر مدرسه و شعبهٔ پست و تلگراف و ژاندارمری، مرکز بهداشت و ایستگاه هواشناسی بوده است. این شهر در سال های حملهٔ ارتش روسیه به ایران محل ذخیرهٔ غلات ارتش شوروی بوده است.
بندر شرفخانه دارای امکاناتی چون کمپ ساحلی، دریانوردی و قایقرانی تفریحی و حرفه ای، هتل پنج ستاره و دیگر امکانات معمول گردشگری بود که در زمان پرآبی دریاچه ارومیه استفاده می گردید. این شهر در سال ۱۳۱۲ شمسی دارای شهرداری بوده و در حال حاضر جمعیت آن حدود ۵ هزار نفر است.
بزرگ ترین بندر ساحلی دریاچهٔ ارومیه است که از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر بوده و رشته ای از راه آهن تبریز– جلفا که از صوفیان منشعب می شود به بندر شرفخانه منتهی می شود. در این بندر تأسیسات نسبتاً مهم بندری و انبارهای کالا وجود دارد. همچنین قبلاً برای استفادهٔ مسافران، قایق های مسافربری وجود داشت. این بندر در شمال شرقی دریاچه، در فاصلهٔ ۴۹ کیلومتری صوفیان و ۳۰ کیلومتری جنوب شبستر ( مرکز شهرستان ) و ۸۸ کیلومتری غربی تبریز واقع شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آثار تاریخی این بندر می توان به اسکلهٔ تال اشاره کرد. این اسکله با قدمت یکصد سال اکنون در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. [ ۱]
از توابع شهرستان شبستر در جوار دریاچه ارومیه و رشته کوه میشو واقع است و تحت تأثیر این ارتفاعات، اقلیم آن نسبت به اطراف به دلیل رطوبت حاصل از تبخیر دریا معتدل تر است؛ و از نظر کشاورزی نیز حائز اهمیت است. بندر شرفخانه در حدود ۴۰۰۰ نفر[ نیازمند منبع] جمعیت دارد.
فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۴ در مورد بندر شرفخانه می نویسد:[ ۲]
بندر شرفخانه شهرستان تبریز واقع در ۱۸ کیلومتری باختری بخش مرکزی شبستر است؛ این شهر در ساحل خاوری دریاچهٔ ارومیه می باشد و سکنهٔ آن حدود ۶۰۰۰ نفر می باشد. عمده فعالیت مردم این شهر، امور کشاورزی می باشد و محصولات کشاورزی آن محل غلات، حبوبات، بادام، زردآلو، آلبالو، گیلاس، گلابی، آلوچه و سیب است.
در برخی متون و نسخ قدیمی راجع به این شهر، چنین آمده است:
بندر شرفخانه در شمال غرب منطقهٔ گونی در جنوب رشته کوه های میشو با آب وهوایی معتدل در کنار دریاچهٔ رضائیه واقع می باشد؛ اهالی آن حدود ۱۲۰۰ تن می باشند که پیشهْ عموم مردم قریه به کار کشت و دامپروری مشغولند. در ساحل آنجا اسکله ای می باشد و راه ارتباطی آذربایجان به صورت دریایی به دلیل وجود ادارهٔ کشتی رانی میسر می باشد و راه آهن بین المللی از این محل به پل قطور و از محل به ترکیه می گذرد. در آن شهر مدرسه و شعبهٔ پست و تلگراف و ژاندارمری، مرکز بهداشت و ایستگاه هواشناسی بوده است. این شهر در سال های حملهٔ ارتش روسیه به ایران محل ذخیرهٔ غلات ارتش شوروی بوده است.
بندر شرفخانه دارای امکاناتی چون کمپ ساحلی، دریانوردی و قایقرانی تفریحی و حرفه ای، هتل پنج ستاره و دیگر امکانات معمول گردشگری بود که در زمان پرآبی دریاچه ارومیه استفاده می گردید. این شهر در سال ۱۳۱۲ شمسی دارای شهرداری بوده و در حال حاضر جمعیت آن حدود ۵ هزار نفر است.
بزرگ ترین بندر ساحلی دریاچهٔ ارومیه است که از توابع بخش مرکزی شهرستان شبستر بوده و رشته ای از راه آهن تبریز– جلفا که از صوفیان منشعب می شود به بندر شرفخانه منتهی می شود. در این بندر تأسیسات نسبتاً مهم بندری و انبارهای کالا وجود دارد. همچنین قبلاً برای استفادهٔ مسافران، قایق های مسافربری وجود داشت. این بندر در شمال شرقی دریاچه، در فاصلهٔ ۴۹ کیلومتری صوفیان و ۳۰ کیلومتری جنوب شبستر ( مرکز شهرستان ) و ۸۸ کیلومتری غربی تبریز واقع شده است.
wiki: شرفخانه
دانشنامه آزاد فارسی
شَرَفخانه
شهری ساحلی در استان آذربایجان شرقی، شهرستان شبستر، با ارتفاع ۱,۲۹۰متر. در ۷۳کیلومتری غرب تبریز و ۱۷کیلومتری غرب شبستر در ساحل دریاچۀ ارومیه قرار دارد. این شهر در کنار خط آهن تبریز به ترکیه و دو کیلومتری جنوب راه شبستر به سلماس واقع شده است. اقلیم این شهر، معتدل و نیمه خشک و جمعیت آن ۴,۱۳۰ نفر است.
شهری ساحلی در استان آذربایجان شرقی، شهرستان شبستر، با ارتفاع ۱,۲۹۰متر. در ۷۳کیلومتری غرب تبریز و ۱۷کیلومتری غرب شبستر در ساحل دریاچۀ ارومیه قرار دارد. این شهر در کنار خط آهن تبریز به ترکیه و دو کیلومتری جنوب راه شبستر به سلماس واقع شده است. اقلیم این شهر، معتدل و نیمه خشک و جمعیت آن ۴,۱۳۰ نفر است.
wikijoo: شرفخانه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید