شرف الشمس اصطلاحی است که در قرون اخیر در ایران رواج یافته و برخی آنرا سنگ انگشتری زرد رنگ و برخی دیگر دعایی منسوب به علی می دانند. مروجان آن معتقدند که در روز ۱۹ فروردین و در ساعتی خاص و با آدابی خاص حروف و نشانهایی ( که نام خداوند در ادیان مختلف می باشد با حروف ابجد ) را بر روی سنگ حکاکی می کنند که که مدعی اند آثاری دارد. در کتاب «جنه الوافیه» مشهور به «مصباح کفعمی» آمده است: این حروف ( دعای شرف شمس ) شکل اسم اعظم است، سپس در حاشیه کتاب یاد شده می گوید: در بعضی از کتاب های شیعه دیدم که از امام اول شیعیان علی نقل شده است. [ ۱] در کتاب ریحانه الادب نیز ذیل نام «ابو البدر» از عالمان قدیم شهر اردبیل، به نقل از او شرح مفصلی دربارهٔ شرف الشمس و حروف آن و اشعاری که به علی در مورد این حروف منسوب است و طرز نوشتن این حروف داده است. [ ۲]
در روایات شیعه از صدر اسلام تا قرن هفتم هیچ اشاره ای به شرف الشمس نیست اما از ان هنگام در برخی کتب و بدون هیچ سندی روایاتی به امام اول شیعیان نسبت داده شده که در قرون اخیر رواج بیشتری میابد اما در کتاب «الاحجار الکریمه: التختم - الخواص - النقوش» نوشته محسن عقیل در زیر عنوان «حرز من جمیع المکاره» اینگونه از حجت بن الحسن عسکری امام دوازدهم شیعیان آمده است: «آن حرزی است برای محافظت از تمام بدی های آسمانی و زمینی و آن اسم اعظم است و کامل ترین انگشتر است. »[ ۳] از سویی در دوران صفوی گرایش گسترده ای به خرافات "سعد و نحس ایام " با استفاده از ستارگان و نجوم در جامعه ایجاد می شود که با استقبال سلاطین وقت نیز روبرو می شود. داماد مجلسی ( خاتون آبادی ) کتابی تحت عنوان «الانوار المشرقه» برای یافتن سعد و نحس ایام می نویسد[ ۴] خود مجلسی نیز می نویسد در برخی احادیث شرف ( بهترین مکان ) شمس ( خورشید ) را برج حمل دانسته است. [ ۵] اصطلاحی است که رمالان با استفاده سعادت و نحوستی که از قرار گرفتن ستاره ها در برج های فلکی به دست می آورند آن را وضع کرده اند ( مانند هبوط و شرف و … ) و گفته اند شرف آفتاب وقتی است که در درجه ۱۹ حمل ( فروردین ) باشد. [ ۶]
مبشر کاشانی شرف الشمس را جزء علوم غریبه می داند که در کتب متقدمین اعم از روایی و ادعیه و اذکار اثری از آن یافت نشده است، و اعتبار آن را متاخرین در چند قرن اخیر بیان کرده اند و در کتب جواهر مکنونه و السحاب اللئالی و کتب دیگر و اثر از بین بردن فقر و بیماری ها و حفاظت از گزند جانوران و ایمنی از بلایا و کسب عزت و بزرگی برای آن ذکر کرده اند. »[ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر روایات شیعه از صدر اسلام تا قرن هفتم هیچ اشاره ای به شرف الشمس نیست اما از ان هنگام در برخی کتب و بدون هیچ سندی روایاتی به امام اول شیعیان نسبت داده شده که در قرون اخیر رواج بیشتری میابد اما در کتاب «الاحجار الکریمه: التختم - الخواص - النقوش» نوشته محسن عقیل در زیر عنوان «حرز من جمیع المکاره» اینگونه از حجت بن الحسن عسکری امام دوازدهم شیعیان آمده است: «آن حرزی است برای محافظت از تمام بدی های آسمانی و زمینی و آن اسم اعظم است و کامل ترین انگشتر است. »[ ۳] از سویی در دوران صفوی گرایش گسترده ای به خرافات "سعد و نحس ایام " با استفاده از ستارگان و نجوم در جامعه ایجاد می شود که با استقبال سلاطین وقت نیز روبرو می شود. داماد مجلسی ( خاتون آبادی ) کتابی تحت عنوان «الانوار المشرقه» برای یافتن سعد و نحس ایام می نویسد[ ۴] خود مجلسی نیز می نویسد در برخی احادیث شرف ( بهترین مکان ) شمس ( خورشید ) را برج حمل دانسته است. [ ۵] اصطلاحی است که رمالان با استفاده سعادت و نحوستی که از قرار گرفتن ستاره ها در برج های فلکی به دست می آورند آن را وضع کرده اند ( مانند هبوط و شرف و … ) و گفته اند شرف آفتاب وقتی است که در درجه ۱۹ حمل ( فروردین ) باشد. [ ۶]
مبشر کاشانی شرف الشمس را جزء علوم غریبه می داند که در کتب متقدمین اعم از روایی و ادعیه و اذکار اثری از آن یافت نشده است، و اعتبار آن را متاخرین در چند قرن اخیر بیان کرده اند و در کتب جواهر مکنونه و السحاب اللئالی و کتب دیگر و اثر از بین بردن فقر و بیماری ها و حفاظت از گزند جانوران و ایمنی از بلایا و کسب عزت و بزرگی برای آن ذکر کرده اند. »[ ۷]
wiki: شرف شمس