شرعیه

/Sar~iyye/

لغت نامه دهخدا

( شرعیة ) شرعیة. [ ش َ عی ی َ ] ( ع ص نسبی )شرعیه. مؤنث شرعی. منسوب به شرع. ج ، شرعیات : احکام شرعیه. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شرع و شرعی شود.
- دعاوی شرعیة ؛ ادعاها و اختلافات شرعی : دستور آن بود که قاضی اصفهان بغیر از جمعه در خانه ٔخود به تشخیص دعاوی شرعیه مردم... می رسید. ( تذکرةالملوک ص 3 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) مونث شرعی : احکام شرعیه جمع : شرعیات .

پیشنهاد کاربران

بپرس