شرط ابتدایی

[ویکی فقه] شرط ابتدایی تعهد و قراری است که مستقل و جدا از عقد می باشد و در مقابل شرط ضمن عقد قرار دارد. از آن در باب تجارت و به مناسبت در برخی بابهای دیگر، همچون حج و قضاء سخن گفته‏اند.
شرط ابتدایی عبارت است از تعهد و قراری که مستقل و جدا از عقد باشد، نه ضمن آن.

تبیین معنای شرط ابتدایی
در اینکه چنین تعهداتی در واقع شرط هستند یا نه، اختلاف است. بنابر قول دوم، تعهدی که ضمن عقد نباشد شرط به شمار نمی‏رود، هرچند به طور مجاز عنوان شرط بر آن اطلاق گردد. در حقیقت چنین تعهدی وعده به شمار می‏رود.

احکام شرط ابتدایی
← وفا به شرط ابتدایی
...