شرساء

لغت نامه دهخدا

شرساء. [ ش َ ] ( ع ص ) مؤنث اشرس. ( اقرب الموارد ). || زمین درشت و سخت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، شُرس. ( اقرب الموارد ). || ابر تنک سپید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس