[ویکی فقه] شرح مواقف النفری (کتاب). «شرح مواقف النفری»، به زبان عربی ، از تالیفات شیخ عفیف الدین تلمسانی ، در توضیح و شرح «کتاب المواقف»، نوشته محمد بن عبد الجبار بن الحسن النفری، در مباحث عرفانی است. «کتاب المواقف»، دارای ۷۷ موقف است. شارح، در هر موقفی، عبارات ماتن را به قسمت های متعدد تقسیم نموده و هر قسمت را با عنوان «قوله: (...) » ذکر کرده و در ذیل آن، به شرح و توضیح آن پرداخته است.
۱. کسی که وجودش اصیل است، عزتش اصیل می باشد و از آنجا که ذات ازلی خداوند متعال عین وجود است، عزت برای وی ذاتا ثابت. ۲. کبریای الهی همان عزت اوست. مردم گمان می کنند که عالم ظاهر است و خداوند متعال غایب؛ در حالی که اهل الله عقیده دارند به اینکه ذات مقدس کبریایی ظاهر است و غیر از او همگی غایب. موجودات تماما، تجلیات و ظهورات حضرت حقند. ۳. وجود انسان، بزرگ ترین حجاب میان بنده و خداست، پس ثبوت و وجود نفس، موجب احتجاب است و محو و فناء، موجب کشف حجاب. ۴. اگر انسان غیر خدا را با قطع نظر از قیومیت حق تعالی مشاهده کند، قطعا از شهود خداوند متعال محروم است. ۵. شهود وحدانیت، همان شهود رحمانیت است. ۶. سالک الی الله، اگر معنویت بیت المعمور را درک کند، تجلی ظهور وحدانیت حق را در آنجا می یابد. ۷. سالک، اگر به شهود حق تعالی نائل نگردد، نباید ذکر را از دست بدهد، بلکه باید دائما به ذکر حق مشغول باشد تا استغراق در ذکر، او را به مذکور برساند و در نهایت در مذکور فانی شود. ۸. حرص بر عبادت ، دلیل حجاب و حرص بر ترک عبادت، دلیل شهود است و سلامت همواره با شهود است، نه با حجاب. آنچه گفته شد، نسبت به کسی است که حق را می بیند، اما نسبت به کسی که وی را نمی بیند، عبادت، بیدارگر دل و احیاگر محبت و یادآور جناب ربوبیت است. ۹. سیر بنده به سوی پروردگارش، نور خدا را در دو دیده او قرار می دهد و آن نور، وی را از دیدن اغیار بازمی دارد.
منبع
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
۱. کسی که وجودش اصیل است، عزتش اصیل می باشد و از آنجا که ذات ازلی خداوند متعال عین وجود است، عزت برای وی ذاتا ثابت. ۲. کبریای الهی همان عزت اوست. مردم گمان می کنند که عالم ظاهر است و خداوند متعال غایب؛ در حالی که اهل الله عقیده دارند به اینکه ذات مقدس کبریایی ظاهر است و غیر از او همگی غایب. موجودات تماما، تجلیات و ظهورات حضرت حقند. ۳. وجود انسان، بزرگ ترین حجاب میان بنده و خداست، پس ثبوت و وجود نفس، موجب احتجاب است و محو و فناء، موجب کشف حجاب. ۴. اگر انسان غیر خدا را با قطع نظر از قیومیت حق تعالی مشاهده کند، قطعا از شهود خداوند متعال محروم است. ۵. شهود وحدانیت، همان شهود رحمانیت است. ۶. سالک الی الله، اگر معنویت بیت المعمور را درک کند، تجلی ظهور وحدانیت حق را در آنجا می یابد. ۷. سالک، اگر به شهود حق تعالی نائل نگردد، نباید ذکر را از دست بدهد، بلکه باید دائما به ذکر حق مشغول باشد تا استغراق در ذکر، او را به مذکور برساند و در نهایت در مذکور فانی شود. ۸. حرص بر عبادت ، دلیل حجاب و حرص بر ترک عبادت، دلیل شهود است و سلامت همواره با شهود است، نه با حجاب. آنچه گفته شد، نسبت به کسی است که حق را می بیند، اما نسبت به کسی که وی را نمی بیند، عبادت، بیدارگر دل و احیاگر محبت و یادآور جناب ربوبیت است. ۹. سیر بنده به سوی پروردگارش، نور خدا را در دو دیده او قرار می دهد و آن نور، وی را از دیدن اغیار بازمی دارد.
منبع
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh: شرح_مواقف_النفری _(کتاب)