شرح قصیده برده

[ویکی نور] شرح قصیده بُرده (یا بُرأه)؛شرحی است که توسط یکی از دانشمندان سده نهم هجری بر قصیده برده نوشته شده است. این قصیده، قصیده ای مشهور در ستایش رسول اکرم(ص) از ابوعبد اللّه شرف الدین محمد بن سعید دلاصی صنهاجی معروف به بوصیری (608 تا حدود 695 هجری) شاعر نامور مصری است. این قصیده ده فصل دارد و مانند تمام قصاید، با تغزّل و نسیب شروع می شود. در ادامه شاعر پس از تحذیر از هوای نفس، به ستایش رسول خدا، ولادت، معجزات، معراج، و جنگهای آن حضرت می پردازد و قصیده را با توسل به رسول اکرم(ص) و مناجات با خدا به پایان می برد.این قصیده از ابتدا توجه مسلمانان را برانگیخت و گروههای مذهبی هر یک به گونه ای از آن استفاده می کردند. صوفیان (به ویژه در مصر) و اهل سنت و شیعیان بدان اهمیت بسیاری می دادند.این قصیده به زبانهای لاتینی، آلمانی، فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی، بربری، اردو و تاتاری ترجمه شده و بیش از نود شرح به زبانهای عربی، فارسی، ترکی و بربری بر آن نوشته شده شده است.
شرح حاضر توسط امام فخر الدین احمد بن محمد بن ابی بکر شیرازی، نویسنده «نزهة الطالبین» از دانشمندان سده نهم هجری است. شارح سنّی مذهب بوده و با دواوین شعرا آشنایی داشته است. چند بیت از حافظ نقل کرده و ابیات متعدد فارسی و عربی دیگری نیز در شرح خود وارد نموده است. این شرح با مقدمه و تصحیح علی محدّث چاپ شده است.