[ویکی نور] شرح طیبه النشر فی القراءات العشر (تحقیق انس مهره). شرح طیبة النشر فی القرائات العشر نوشته امام شهاب الدین ابوبکر احمد بن محمد بن محمدابن جزری دمشقی متوفای سال 835ق و به زبان عربی است.این کتاب شرحی است بر «طیبة النشر فی القرائات العشر» که
ارجوزه ای است در قرائات دهگانه سروده شده توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن علی بن یوسف
العمری معروف به ابن جزری پدر شارح.این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن 799ق بوده است.ابن جزری(صاحب منظومه) مقری، محدث و فقیه شافعی است وی در دمشق متولد شد و در همانجا به فراگیری قرآن و حدیث پرداخت.او از محضر اساتیدی چون دمیاطی، ابن الصائغ، ابن سلار و ابن
الجندی بهره برد.آنچه موجب شهرت ابن جزری گشته، مقام او در علم قرائت است.وی در 13 سالگی قرآن را حفظ کرده بود و تلاش او برای استماع از بزرگترین مقریان بلاد اسلامی باعث شد که قرائت او نه تنها از حیث تعدد طرق، بلکه از حیث علو سند نیز چشمگیر باشد.
ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تألیف کرد که سایۀ آن تا به امروز بر این علم گسترده است. «طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم(صاحب همین کتاب)نوشته شده است.در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید، وقف و ابتدا، استعاذه، بسمله و...و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
کتاب مشتمل بر مقدمه ای از محقق است که در آن به کارهایی که توسط وی در ضبط و تعلیقه بر کتاب انجام شده و نیز شرح حال کوتاه مؤلف اشاره می شود.سپس خطبۀ کتاب «طیبه النشر»آمده و پس از آن به شرح حال
قراء عشرة و راویان ایشان پرداخته شده است.مباحث بعدی کتاب عبارتند از:
مبحث طرق الطیبة و راوییه، مبحث رموز الائمة العشرة و رواتهم، مبحث اصطلاح الناظم فی التعبیر عن القرائات، التجوید، مبحث الوقف و الابتداء، باب الاستعاذه، باب البسملة، سورة أم القرآن، باب الادغام الکبیر، باب هاء الکنایة، باب المد و القصر...باب فرش الحروف(در این باب به فرش الحروف سوره های بقره تا ناس پرداخته می شود) باب التکبیر و در پایان فهرست مطالب کتاب.
ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تألیف کرد که سایۀ آن تا به امروز بر این علم گسترده است. «طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم(صاحب همین کتاب)نوشته شده است.در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید، وقف و ابتدا، استعاذه، بسمله و...و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
کتاب مشتمل بر مقدمه ای از محقق است که در آن به کارهایی که توسط وی در ضبط و تعلیقه بر کتاب انجام شده و نیز شرح حال کوتاه مؤلف اشاره می شود.سپس خطبۀ کتاب «طیبه النشر»آمده و پس از آن به شرح حال
قراء عشرة و راویان ایشان پرداخته شده است.مباحث بعدی کتاب عبارتند از:
مبحث طرق الطیبة و راوییه، مبحث رموز الائمة العشرة و رواتهم، مبحث اصطلاح الناظم فی التعبیر عن القرائات، التجوید، مبحث الوقف و الابتداء، باب الاستعاذه، باب البسملة، سورة أم القرآن، باب الادغام الکبیر، باب هاء الکنایة، باب المد و القصر...باب فرش الحروف(در این باب به فرش الحروف سوره های بقره تا ناس پرداخته می شود) باب التکبیر و در پایان فهرست مطالب کتاب.
[ویکی نور] شرح طیبه النشر فی القراءات العشر (تحقیق مجدى محمد سرور). شرح طیبة النشر فی القرائات العشر نوشته ابوالقاسم محمد بن محمد بن محمد بن علی نویری متوفای 857 هجری قمری و به زبان عربی است.
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای 833 ه.این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد.
این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است.شارح آن ابوالقاسم نویری است.وی در روستایی از روستاهای مصر در سال 801 ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست.
وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت.سرانجام در سال 857 ه در مکه دیده از جهان فروبست.
وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند.او برای جویندۀ علم رعایت آدابی را-چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش-لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد.
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای 833 ه.این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد.
این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است.شارح آن ابوالقاسم نویری است.وی در روستایی از روستاهای مصر در سال 801 ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست.
وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت.سرانجام در سال 857 ه در مکه دیده از جهان فروبست.
وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند.او برای جویندۀ علم رعایت آدابی را-چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش-لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد.
[ویکی نور] شرح طیبه النشر فی القراءات العشر (تحقیق مجدی محمد سرور). «شرح طیبة النشر فی القرائات العشر»نوشته ابوالقاسم
محمد بن محمد بن محمد بن علی نویری متوفای 857 هجری قمری و به زبان عربی است.
این کتاب شرحی است بر کتاب«طیبة النشر فی القرائات العشر»که ارجوزه ای
است سروده شده توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن
الجزری متوفای 833 ه.این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع
محمد بن محمد بن محمد بن علی نویری متوفای 857 هجری قمری و به زبان عربی است.
این کتاب شرحی است بر کتاب«طیبة النشر فی القرائات العشر»که ارجوزه ای
است سروده شده توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن
الجزری متوفای 833 ه.این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع