[ویکی فقه] شرح الفیه ابن مالک المسمى تحریر الخصاصه فی تیسیر الخلاصه (کتاب). «شرح ألفیة ابن مالک المسمی تحریر الخصاصة فی تیسیر الخلاصة»، اثر عمر بن مظفر بن وردی است.
«شرح ألفیة ابن مالک المسمی تحریر الخصاصة فی تیسیر الخلاصة»، اثر عمر بن مظفر بن وردی، شرح کتاب الفیه ابن مالک می باشد که به زبان عربی نوشته شده است. از این کتاب، با نام های «تحریر الخصاصة فی تفسیر الخلاصة» و «شرح خلاصة الألفیة فی علم العربیة» نیز یاد شده است. انگیزه نویسنده از تدوین کتاب، ارائه مباحث نحوی، به صورت مختصر و مفید بوده است.
ساختار
مطالب کتاب را که در دو جلد ارائه شده است، می توان به دو بخش کلی، تقسیم کرد: مقدمه مفصل محقق و متن شرح ابن وردی. ابن وردی، در شرح خود، از روشی خاص استفاده نموده، به گونه ای که قبل از وی، کسی از این اسلوب، بهره نبرده است؛ بدین صورت که وی ابیات الفیه را قبل از شرح، ذکر نکرده و به تحلیل آن نپرداخته (روشی که معمول شروح الفیه بوده و در آثار قبل، از آن استفاده شده است)، بلکه مضمون بیت یا ابیاتی را که دربردارنده مسئله ای از مسائل نحوی می باشد، ذکر کرده و برای آن، از آیات قرآن کریم، احادیث نبوی و یا اشعار عرب، مثال زده است. از جمله مصادری که وی در تحریر شرح خویش، از آن ها استفاده کرده است، عبارتند از: «الکافیة الشافیة» و شرح آن،«عمدة الحافظ و عدة اللافظ» و شرح آن، «کتاب التسهیل»، شرح فرزند ابن مالک بر الفیه و... محقق در تنظیم و ارائه کتاب، از سه نسخه استفاده نموده و یکی از آن ها را که نسخه هندیه می باشد، ملاک اصلی قرار داده و در مواردی که این نسخه با دو نسخه دیگر، اختلاف داشته است، موارد اختلافی را در (کروش) متذکر گردیده و در پاورقی ها، بدان ها، اشاره کرده است.
گزارش محتوا
مقدمه محقق که تقریبا نیمی از کتاب را به خود اختصاص داده است، مشتمل بر سه قسمت زیر می باشد:
← قسمت اول
...
«شرح ألفیة ابن مالک المسمی تحریر الخصاصة فی تیسیر الخلاصة»، اثر عمر بن مظفر بن وردی، شرح کتاب الفیه ابن مالک می باشد که به زبان عربی نوشته شده است. از این کتاب، با نام های «تحریر الخصاصة فی تفسیر الخلاصة» و «شرح خلاصة الألفیة فی علم العربیة» نیز یاد شده است. انگیزه نویسنده از تدوین کتاب، ارائه مباحث نحوی، به صورت مختصر و مفید بوده است.
ساختار
مطالب کتاب را که در دو جلد ارائه شده است، می توان به دو بخش کلی، تقسیم کرد: مقدمه مفصل محقق و متن شرح ابن وردی. ابن وردی، در شرح خود، از روشی خاص استفاده نموده، به گونه ای که قبل از وی، کسی از این اسلوب، بهره نبرده است؛ بدین صورت که وی ابیات الفیه را قبل از شرح، ذکر نکرده و به تحلیل آن نپرداخته (روشی که معمول شروح الفیه بوده و در آثار قبل، از آن استفاده شده است)، بلکه مضمون بیت یا ابیاتی را که دربردارنده مسئله ای از مسائل نحوی می باشد، ذکر کرده و برای آن، از آیات قرآن کریم، احادیث نبوی و یا اشعار عرب، مثال زده است. از جمله مصادری که وی در تحریر شرح خویش، از آن ها استفاده کرده است، عبارتند از: «الکافیة الشافیة» و شرح آن،«عمدة الحافظ و عدة اللافظ» و شرح آن، «کتاب التسهیل»، شرح فرزند ابن مالک بر الفیه و... محقق در تنظیم و ارائه کتاب، از سه نسخه استفاده نموده و یکی از آن ها را که نسخه هندیه می باشد، ملاک اصلی قرار داده و در مواردی که این نسخه با دو نسخه دیگر، اختلاف داشته است، موارد اختلافی را در (کروش) متذکر گردیده و در پاورقی ها، بدان ها، اشاره کرده است.
گزارش محتوا
مقدمه محقق که تقریبا نیمی از کتاب را به خود اختصاص داده است، مشتمل بر سه قسمت زیر می باشد:
← قسمت اول
...