شربت خوری

/Sarbatxori/

لغت نامه دهخدا

شربت خوری. [ ش َ ب َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) خوردن شربت. ( فرهنگ نظام ). || ( اِ مرکب ) ظرفی که در آن شربت خورند. ( فرهنگ نظام ). گیلاس برای آشامیدن شربت. ظرف برای آشامیدن شربت. قسمی ظرف بلورین ، آشامیدن شربت را. کاسه خرد یا لیوان خرد برای خوردن شربت. ( یادداشت مؤلف ). || کاسه کوچک مسین یا چینی. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

خوردن شربت یا ظرفیکه در آن شربت خورند

پیشنهاد کاربران

احتمالا خواستگاری یا بله برون پیش از عروسی. شیرینی خوردن پیش از عروسی!! این واژه در هند رایج بوده است.

بپرس