شرافیه

لغت نامه دهخدا

( شرافیة ) شرافیة. [ ش ُ فی ی َ ] ( ع ص ) آذان شرافیة؛ گوشهای بزرگ. || ناقة شرافیة؛ ماده شتر تنومند گوش فربه. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آذان شرافیه گوشهای بزرگ

پیشنهاد کاربران

بپرس