شراعی

لغت نامه دهخدا

شراعی. [ ش ُ عی ی ] ( ص نسبی ) نیزه های بلند. منسوب است به شراع. ( از اقرب الموارد ): رمح شراعی ؛ نیزه دراز و راست. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

شراعی. [ ش ِ عی ی ] ( ص نسبی ) کشتی شراعی ؛ کشتی بادبانی. کشتی که دارای شراع و بادبان است. ( یادداشت مؤلف ).

کشتی شراعی کشتی بادبانی کشتی که دارای شراع و بادبان است .

۱. دارای بادبان.
۲. (اسم ) سایه بان.

کشتی که دارای بادبان است

جامه ها افکندند و شراعی بر وی کشیدند

سایه بان