شرابی

/SarAbi/

معنی انگلیسی:
vinaceous, vinous

لغت نامه دهخدا

شرابی. [ ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شراب. ( یادداشت مؤلف ). || آنکه دائم شراب خورد. شراب خواره. معتاد بشراب. آلوده به شراب. ( یادداشت مؤلف ).
- شرابی تلنگی ؛ از اتباع ، شرابخوار دائم. ( یادداشت مؤلف ).
|| شراب ساز. شراب فروش. ( از یادداشت مؤلف ). || شرابدار. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ) ( آنندراج ). ساقی. ( آنندراج ) :
ای شرابی به خمستان رو و بردار کلید
در او باز کن و رو بر آن خم نبید.
منوچهری.
|| به رنگ شراب. ( یادداشت مؤلف ).

شرابی. [ ش َ] ( اِخ ) جمعی از محدثین به این نسبت معروفند که مربوط به پیشه آبا و اجدادی است. ( از انساب سمعانی ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به شراب . ۲ - باده پرست میخواره .

فرهنگ عمید

۱. به رنگ سرخ ارغوانی.
۲. (اسم، صفت نسبی ) [قدیمی] ظرف شراب.
شراب فروش، سقا.

مترادف ها

vinaceous (صفت)
انگوری، قرمز، شرابی، بادهای، شرابی رنگ

vinous (صفت)
شرابی، ماننده باده، شرابخور

winy (صفت)
شرابی، شراب مانند، دارای خصوصیات شراب، دارای مزه شراب

vinal (صفت)
شرابی، بشکل شراب

پیشنهاد کاربران

بپرس