شراب ناب

بادهٔ ناب. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده خالص. باده صافی :
ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب
که بوی باده مدامم دماغ تر دارد.
حافظ.

شراب امره ؛ شراب ناب و خالص. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .