شراب شبانگاه

بادهٔ سحور
ساقی خوش است در رمضان باده ٔ سحور
می در پیاله ریز و مکش انتظار صبح
باقر کاشی از آنندراج

غبوق. [ غ َ ] ( ع اِ ) شراب شبانگاه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( دهار ) . ج ، غبائق برخلاف قیاس. ( اقرب الموارد ) . آن شراب که شبانگاه خورند. ( مهذب الاسماء ) . شراب شبانگاه و آخر روز. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . آنچه به شب آشامند از آشامیدنی چون شیر و شراب و جز آن. خلاف صبوح. || شرب شبانگاه ، و آن از مغرب تا گاه نماز خفتن باشد : و فتح اخلاط نیز پیوند آن فتوح و غبوق آن صبوح شد. ( جهانگشای جوینی ) . و در گوش هر عاقل و مدهوش ، به صبوح و غبوق آواز نوشانوش. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 26 ) . || شتر ماده ای که پس از مغرب دوشیده شود: هذه الناقة غبوقی و غبوقتی ؛ ای اغتبق لبنها. ج ، غبائق. || لقیته ذاغبوق و ذاصبوح ؛ ای بالغداة و العشی ، لایستعملان الا ظرفاً. ( اقرب الموارد ) .
... [مشاهده متن کامل]