شذره

لغت نامه دهخدا

( شذرة ) شذرة.[ ش َ رَ ] ( ع اِ ) یک پاره زر و آن اخص از شذر است.( منتهی الارب ). یکی شذر. ج ، شذرات ، شذور. ( از اقرب الموارد ). قطعه ذهب است. پاره ای از زر. ( یادداشت مؤلف ). || مروارید ریزه. ( یادداشت مؤلف ).
شذرة. [ ش َ رَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن احمدبن شذره. محدث است. ( منتهی الارب ). || ابوشذره زبرقان صحابی است و نامش حصین بن بدر است. ( از منتهی الارب ). || شذرةالکبیر؛ نام سلسله ای از راویان است. ( ذکر اخبار اصفهان ج 1 ص 345 ).

پیشنهاد کاربران