( شذاة ) شذاة. [ ش َ ] ( ع اِ ) یک مگس. مگس سگ. ( زمخشری ). ج ، شذا. ( منتهی الارب ). || بقیه توانائی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) مرد بدخو و تندمزاج که شر رساند و در بعضی از نسخ «الشی الخلق »؛ «چیز کهنه » آمده و آن غلط است . ( از تاج العروس ). مرد بدخو. ( منتهی الارب ). ج ، شذا. ( منتهی الارب ). ج ، شَذَوات ، در تمام معانی. ( از اقرب الموارد ).