شدت روشنایی

در نورسنجی، شدت روشنایی[ ۱] [ ۲] ، روشنایی[ ۳] یا چگالی شار نوری[ ۴] به شار نوری تابیده شده بر واحد مساحت گفته می شود. روشنایی معیاری است برای سنجش همبستگی شدت نوری ( طول موجهای وزن داده شده بر پایهٔ تابع درخشندگی ) که می تابد و درک انسان از روشنایی. به طور مشابه گسیل نوری به شار نوری گسیل یافته از واحد سطح گفته می شود.
در یکاهای فرعی اس آی، یکای روشنایی لوکس ( lx ) یا لومن بر متر مربع ( cd·sr·m−۲ ) است.
در دستگاه واحدهای سانتیمتر - گرم - ثانیه، یکای روشنایی فُت ( به انگلیسی: phot ) است که معادل است با ۱۰٬۰۰۰ لوکس.
یکای پا - شمع یک یکای غیرمتریک روشنایی است که در عکاسی استفاده می شود.
روشنایی پیش تر اغلب با نام درخشش∗ شناخته می شد اما این امر موجب ایجاد سردرگمی در بین دیگر معانی درخشش می گردید. از این رو نباید از درخشش برای تشریح کمّی استفاده کرد، بلکه تنها بری ارجاع های کیفی به احساسات کاراندام شناختی و درک نور به کار می رود.
↑ موسسه استاندارد توصیه می کند کمیت های نورسنجی با یک "v" ( مخفف "visual" یعنی دیداری ) مشخص شوند تا از اشتباه شدن با کمیت های رادیومتری یا فوتون جلوگیری شود. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ گاهی نمادهای جایگزین هم بکار می رود: W برای انرژی نورانی، P یا F برای شار نوری، و ρ یا K اثرگذاری نوری. ↑ "J" نماد توصیه شده برای روشنایی در دستگاه بین المللی یکاها است.
در محاسبات روشنایی، با توجه به کاربرد محیط، شدت روشنایی مشخصی برای آن در نظر می گیرند و از منابع نوری استفاده می :کنند که این شدت روشنایی را برآورده سازد. برای این منظور جداولی وجود دارند که بر پایهٔ استانداردهای به کار گرفته شده در طراحی محیط متفاوتند. استانداردهای روشنایی در ایران در استاندارد ۱۹۳۷ مؤسسهٔ استانداردها و تحقیقات، نشریهٔ ۱۱۰ و کتاب مبحث سیزده مقررات ملی ساختمان بیان شده است. [ ۶]
↑ باید توجه داشت که این استانداردها محدود به این جدول نمی شوند و بسیاری از محیط های دیگر مانند، کتابخانه ها، مدارس، درمانگاه، بیمارستان، کارخانه کنسروسازی، کارخانهٔ شکلات و آبنبات سازی، نوشابه سازی، شیشه سازی، نساجی، صنایع شیمیایی، کارگاه های مونتاژ، ورقکاری، جوشکاری، لحیم کاری، دباغی، سراجی، نجاری، کفاشی و… را نیز شامل می شوند.