شخیده

لغت نامه دهخدا

شخیده. [ ش َ دَ ] ( ن مف ) پژمرده شده. ( برهان ). || لغزیده و افتاده. ( برهان ). || خود را هنگام افتادن و غلطیدن نگاهداری کرده. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(شَ دَ یا دِ ) (ص مف . ) شعله ور.

فرهنگ عمید

۱. لغزیده، افتاده.
۲. پژمرده.

پیشنهاد کاربران

بپرس