یکی بهره را بر سه بهرست بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش.
ابوشکور.
|| از جای افتادن. ( برهان ). از جای فروخزیدن و به سین مهمله نیز آمده است. ( سروری ). فروخزیدن از نشستگاه خویش. ( حاشیه لغت فرس اسدی ). از نشستنگاه خویشتن فروخزیدن. ( یادداشت مؤلف ) : گلیمی که خواهد ربودنش باد
ز گردن بشخشد هم از بامداد.
ابوشکور.
قول فلان و فلان ترا نکند سودگرت بشخشد قدم ز پایه ایمان.
ابوشکور.
از من افتادنست و شخشیدن از تو بخشودنست و بخشیدن.
سنایی.