شخر
لغت نامه دهخدا
شخر. [ ش َ ] ( ع اِ ) بانگ اسب و آواز دهان آن. || آنچه برافتد از کوه. ( منتهی الارب ). || شخرالشباب ؛ اول جوانی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شخرالرّحل ؛ جای برنشستن راکب از پالان که مابین کوهه پالان و دنباله آن است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شکاف است. ( از اقرب الموارد ).
شخر. [ ش َ ] ( ع مص ) بانگ کردن خر و مانند آن از بینی. ( منتهی الارب ). بانگ کردن خر و اسب و گفته اند صدا دادن از دهان و برخی گفته اند که بانگ کردن از بن بینی یا حلق است. ( از اقرب الموارد ). || شکافتن است. ( از اقرب الموارد ). || پریشان و پاره کردن شتر آنچه در غراره بود. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شخر ( ارمنی: Շեխեր؛ به لاتین: Şəkər ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آرتساخ است که در استان مارتونی واقع شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: شخر
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید