شختیت

لغت نامه دهخدا

شختیت. [ ش ِ ] ( ع ص ) غبار بالابرآمده. ( منتهی الارب ). شِخّیت. ( منتهی الارب ). و رجوع به شخیت شود.

فرهنگ فارسی

غبار بالا بر آمده شخیت

پیشنهاد کاربران

بپرس