شحاک

لغت نامه دهخدا

شحاک. [ ش ِ ] ( ع اِ ) چوبی است که در دهان بره و بزغاله در عرض کنند تا شیر نمکد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران