شحاصه

لغت نامه دهخدا

( شحاصة ) شحاصة. [ ش َ ص َ ] ( ع ص ، اِ )گوسپند فربه. ( منتهی الارب ). گوسپند که شیر او تمام شده است و گویند به معنی گوسپند فربه باشد. ( از اقرب الموارد ). || گوسپند که گاهی بر او نر نجهیده باشد. ( منتهی الارب ). گوسپند که هرگز نر بر او نجهیده باشد. ( از اقرب الموارد ). || گوسپندناباردار. ( منتهی الارب ). گوسپند غیرحامل. ( از اقرب الموارد ). ج ، اشحاص ، شِحاص ، شِحص ، شَحَصات ، شَحَص.

پیشنهاد کاربران