شجواء

لغت نامه دهخدا

شجواء. [ ش َ ] ( ع ص ) مفازة شجواء؛ بیابان سخت گذار. ( منتهی الارب ). بیابان صعب المسلک. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس