شجعان

لغت نامه دهخدا

شجعان. [ ش ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شجاع و شجیع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

شجعان. [ ش ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شجاع. ( از اقرب الموارد ).

شجعان. [ ش َ ]( ع اِ ) ج ِ شجاع. به معنی مار. ( از اقرب الموارد ).

( اسم ) جمع شجاع دلاوران .
جمع شجاع بمعنی مار

= شجاع: سواره عقل ز هر جانبی رجز می خواند / چنانکه رسم عرب هست و عادت شجعان (قاآنی: ۶۶۱ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید