شجج

لغت نامه دهخدا

شجج. [ ش َ ج َ ] ( ع اِ ) جای و اثر شکسته در پیشانی. ( از ذیل اقرب الموارد ). || هوا. ( از ذیل اقرب الموارد ). || ( اِخ ) نام ستاره ای است. ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس