شجاع السّلطنه، حسنعلی میرزا (۱۲۰۳ ـ ۱۲۷۰ ق)
از شاهزادگان و حکام قاجار. پسر فتحعلی شاه قاجار بود و در ۱۵ سالگی حکومت تهران به او تفویض و علاوه بر آن، حکومت بسطام، جاجرم و تصدی امور ترکمانان به وی محول شد. در ۱۲۲۴ ق، جشن عروسی پدرش با طاووس خانم، ملقب به «تاج الدوله»، را فراهم کرد. در ۱۲۳۱ ق، به حکومت خراسان رسید و ملقب به «شجاع السلطنه» گردید. وی امنیت را در آن سامان برقرار و چندبار به تسخیر هرات اقدام کرد، اما براثر اطاعت و تقدیم پیشکش حاکم آن جا، از این کار صرف نظر کرد. شجاع السلطنه دوبار به تهران احضار شد و سرانجام در ۱۲۳۸ ق، از حکومت خراسان عزل شد و نزد برادرش حسینعلی میرزا فرمانفرما به شیراز رفت، اما بار دیگر به حکومت خراسان منصوب شد (۱۲۳۹ ق) و در ۱۲۴۱ ق، هرات را فتح کرد و فرزندش ارغون میرزا را در آن جا گمارد. در ۱۲۴۳ ق، شورش یزد و کرمان را فرونشاند و شاه حکومت آن جا را به او داد. در ۱۲۴۶ ق، بار دیگر به تهران احضار و دو سال بعد مأمور سرکوب شورش کهگیلویه و دشتستان شد و پس از آن به حکومت کرمان رسید. پس از درگذشت فتحعلی شاه (۱۲۵۰ ق)، او و برادرش، حسینعلی میرزا، علیه سلطنت محمدشاه شوریدند اما شکست خوردند و دستگیر شد. به دستور محمدشاه از هر دو چشم نابینا گردید و در زندان اردبیل حبس شد (۱۲۵۱ ق)، سپس به تبریز انتقال یافت و تحت نظر قرار گرفت. شجاع السلطنه طبع شعر داشت و «شکسته» تخلّص می کرد.
از شاهزادگان و حکام قاجار. پسر فتحعلی شاه قاجار بود و در ۱۵ سالگی حکومت تهران به او تفویض و علاوه بر آن، حکومت بسطام، جاجرم و تصدی امور ترکمانان به وی محول شد. در ۱۲۲۴ ق، جشن عروسی پدرش با طاووس خانم، ملقب به «تاج الدوله»، را فراهم کرد. در ۱۲۳۱ ق، به حکومت خراسان رسید و ملقب به «شجاع السلطنه» گردید. وی امنیت را در آن سامان برقرار و چندبار به تسخیر هرات اقدام کرد، اما براثر اطاعت و تقدیم پیشکش حاکم آن جا، از این کار صرف نظر کرد. شجاع السلطنه دوبار به تهران احضار شد و سرانجام در ۱۲۳۸ ق، از حکومت خراسان عزل شد و نزد برادرش حسینعلی میرزا فرمانفرما به شیراز رفت، اما بار دیگر به حکومت خراسان منصوب شد (۱۲۳۹ ق) و در ۱۲۴۱ ق، هرات را فتح کرد و فرزندش ارغون میرزا را در آن جا گمارد. در ۱۲۴۳ ق، شورش یزد و کرمان را فرونشاند و شاه حکومت آن جا را به او داد. در ۱۲۴۶ ق، بار دیگر به تهران احضار و دو سال بعد مأمور سرکوب شورش کهگیلویه و دشتستان شد و پس از آن به حکومت کرمان رسید. پس از درگذشت فتحعلی شاه (۱۲۵۰ ق)، او و برادرش، حسینعلی میرزا، علیه سلطنت محمدشاه شوریدند اما شکست خوردند و دستگیر شد. به دستور محمدشاه از هر دو چشم نابینا گردید و در زندان اردبیل حبس شد (۱۲۵۱ ق)، سپس به تبریز انتقال یافت و تحت نظر قرار گرفت. شجاع السلطنه طبع شعر داشت و «شکسته» تخلّص می کرد.