شثل

لغت نامه دهخدا

شثل. [ ش َ ث َ ] ( ع مص ) سطبر گردیدن انگشتان کسی و درشت شدن آنها. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ).

شثل. [ ش َ ] ( ع ص ) شثل الاصابع؛ درشت انگشتان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران