شثره

لغت نامه دهخدا

( شثرة ) شثرة. [ ش َ ث ِ رَ ] ( ع ص ) نیزه ای که پاره هایش بپرد. ( منتهی الارب ). صاحب آنندراج از منتهی الارب چنین نقل کرده است : نیزه که پاره هایش وقت شکستن بپرد. ( آنندراج ). متشظیة. ( قاموس ).
- قناة شثرة ؛ به معنی نیزه توتو برخاسته شده وقت شکستن است. ( شرح قاموس ).

فرهنگ فارسی

نیزه که پاره هایش بپرد

پیشنهاد کاربران

بپرس