شتیان

لغت نامه دهخدا

شتیان. [ ش َت ْ ] ( ع اِ ) دسته وجماعت از ملخ و اسب سواران. ( از ذیل اقرب الموارد ).

شتیان. [ ] ( اِخ ) فرقه ای است از صعوب یکی از عشایر کرک. ( از معجم قبایل العرب ج 2 ص 581 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس