شتکار

لغت نامه دهخدا

شتکار. [ ش َ ] ( اِ ) شدکار. شدیار.شکافتن زمین باشد بجهت زراعت کردن. ( برهان ). شیار زمین بجهت زراعت. ( از ناظم الاطباء ). شخم کردن زمین.

( اسم ) ۱ - شکاف زمین برای زراعت شیار . ۲ - زمینی که در آن شکاف ایجاد کرده باشند برای زراعت .

= شدکار

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید