شتم

/Satm/
مترادف شتم: بدگویی، دشنام، زشتیاد، سخن زشت، فحش، ناسزا، ناسزاگویی
برابر پارسی: ناسزاگویی

لغت نامه دهخدا

شتم. [ ش َ ] ( ع مص ) مَشتَمَة. مَشتُمَة. دشنام دادن. اسم از آن شتیمة است. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). توصیف کردن دیگری را به آنچه نقص و خواری او باشد. ( از تعریفات ). دشنام دادن. ( دهار ). دژنام دادن. ( تاج المصادر بیهقی ). دشنام. ( فرهنگ نظام ): فضوح ؛ شتم است مرعربان را. ( منتهی الارب ). دشنام. طعن. ملامت. سرزنش. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) آزار و ستم و جور. || زیان. || فساد. || قباحت. || طنز. ( ناظم الاطباء ). معانی اخیر در مآخذ دیگر دیده نشده.

فرهنگ فارسی

دشنام دادن، فحش دادن، ناسزاگفتن
( مصدر ) دشنام دادن فحش دادن ناسزا گفتن .

فرهنگ معین

(شَ تْ ) [ ع . ] (مص م . ) دشنام دادن .

فرهنگ عمید

دشنام دادن، فحش دادن، ناسزا گفتن.

پیشنهاد کاربران

بنظر با کلمه ستم به کسر سین که در اینجا شتم شتک هتک هتاکی به فتح شین و هـ یک کلمه هستند با درجات متفاوت
ناروا